Michał Kozal

1893 - 1943
Biskup, męczennik obozów koncentracyjnych.
Urodził się w rodzinie chłopskiej we wsi Nowy Folwark pod Krotoszynem, jako syn Jana i Marianny z Płaczków. Po ukończeniu szkoły w Krotoszynie wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu, a następnie w Gnieźnie, gdzie w 1918 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował najpierw jako katecheta gimnazjalny, przez kolejnych 12 lat jako ojciec duchowny w seminarium, profesor teologii fundamentalnej i liturgiki, a później rektor Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Wywierał duży wpływ na uczniów i kleryków, który wynikał z wielkiego osobistego życia religijnego.
12 czerwca 1939 r. ks. Kozal został biskupem pomocniczym we Włocławku.
Na początku wojny, 7 listopada 1939 r., został aresztowany wraz z księżmi i alumnami seminarium duchownego. Przebywał w więzieniu we Włocławku, a od 1940 r. w Lądzie nad Wartą. Przez dwa lata bp Kozal przewożony był do obozów koncentracyjnych we Wrocławiu, Poznaniu, Berlinie, Halle, Weimarze, Norymberdze i Dachau, gdzie 26 stycznia 1943 r. zmarł w opinii świętości, zabity w szpitalu obozowym zastrzykiem fenolu.
Został beatyfikowany przez Jana Pawła II w Warszawie 14 czerwca 1987 r.
Święto patronalne przypada 14 czerwca.