Rodzina Bogiem silna

Święta Urszula Julia Ledóchowska

1865-1939
Apostołka Służby Bożej, urszulanka szara.
Urodziła się w Austrii w Loosdorfie, gdzie znaleźli się jej rodzice - Antoni i Józefina Salis-Zizers, z pochodzenia Szwajcarka - po tym, jak Rosjanie, po upadku powstania listopadowego skonfiskowali ich majątek w Polsce.
W latach 1874-1883 kształciła się w St. Polten w instytucie Najświętszej Maryi Panny. Po ukończeniu szkoły powróciła z rodzicami do Lipnicy Murowanej.
W 1886 r. wstąpiła w Krakowie do Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej, tzw. urszulanek czarnych, przyjmując imię Maria Urszula. W zakonie przebywała ponad 20 lat, pełniąc funkcje przełożonej domu i internatu.
W 1907 r. udała się do Petersburga, aby zająć się zaniedbanym internatem i liceum św. Katarzyny. Dwa lata później rozszerzyła działalność wychowawczą na młodzież w Finlandii, gdzie przeniosła się na stałe w 1911 r.
Praca sióstr w domu prowadzonym w Petersburgu otrzymała akceptację Piusa X, który na mocy dekretu uniezależnił go od macierzystego klasztoru urszulanek w Krakowie. W czasie I wojny światowej matka Urszula przebywała w Szwecji, gdzie powstał nowy dom zakonny i nowicjat. Pracę wychowawczą pośród polskich sierot łączyła z niesieniem pomocy ofiarom wojny w kraju. Pod koniec wojny przeniosła dom zakonny do Aslborg w Danii, gdzie założyła szkołę i dom opieki dla dzieci polskich.
W 1919 r. z grupą 40 sióstr powróciła do kraju, do Pniew k. Poznania, aby założyć tam nowe zgromadzenie szarych urszulanek, zatwierdzone w 1920 r.
Urszula Julia Ledóchowska żyła w duchu bezgranicznego oddania się Bogu i Jego woli. Jej powołaniem była służba, opieka i praca z młodzieżą. Zmarła 29 maja w Rzymie.
Beatyfikacji dokonał Jan Paweł II 20 czerwca 1983 r. w Poznaniu, a kanonizacji 18 maja 2003 r.
Święto patronalne przypada 29 maja.

Ilustrowany leksykon polskich świętych, błogosławionych i sług Bożych w opracowaniu Gabriela Turowskiego