Józef Bilczewski
Urodził się w ubogiej rodzinie rolniczo-rzemieślniczej w Wilamowicach k. Bielska Białej jako syn Franciszka i Anny.
Po ukończeniu w 1880 r. szkoły średniej w Wadowicach wstąpił do Seminarium Duchownego w Krakowie. Studiował teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1884 r. Doktorat z teologii uzyskał w Wiedniu. Studia z dogmatyki i archeologii chrześcijańskiej kontynuował w Rzymie i w Paryżu.
Był profesorem i dziekanem wydziału teologii, a także rektorem Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, uczonym o międzynarodowej sławie.
Życiem i gorliwością w wypełnianiu obowiązków arcybiskupa potwierdził prawdę, iż głęboka wiedza bardzo jest pomocna w osiąganiu świętości. Od kapłanów oczekiwał dążenia do świętości i zamiłowania do nauki, od młodzieży - silnego charakteru.
Odznaczał się dużą wyrozumiałością oraz wielką dobrocią i miłością. Organizował związki i stowarzyszenia religijne, zawodowe i dobroczynne włączając się również w pracę społeczną Kościoła.
Był wielkim patriotą, budził wśród wiernych nadzieję na odzyskanie niepodległości. W 1904 r., w 50. rocznicę ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu NMP, odnowił na rynku lwowskim śluby króla Jana Kazimierza.
Zmarł we Lwowie 20 marca i zgodnie z życzeniem spoczywa wśród ubogich na cmentarzu Janowskim.
Beatyfikowany 26 czerwca 2001 r. we Lwowie przez Jana Pawła II.
Święto patronalne przypada 20 marca.