Święty Wilhelm z Bourges

Biskup, 1135 - 1209. Świętych pod tym imieniem zna Kościół 18, a błogosławionych 20.
To wskazuje, jak bardzo kiedyś to imię było znane. Nasz Święty pochodził ze znakomitej rodziny hrabiów z Nevers. Urodził się we francuskiej miejscowości Artel w 1135 roku.
Po ukończeniu studiów teologicznych wstąpił św. Wilhelm do stanu duchownego i został kanonikiem katedry Soissons i Paryża. I oto kiedy droga do kariery i stanowisk stała przed nim otworem, zrzeka się wszystkiego i wstępuje do klasztoru w Grantmont. Kiedy jednak spostrzegł się, że panowało tam ogólne rozluźnienie, opuścił klasztor i wstąpił do cystersów w Pontigny. Musiał wyróżniać się wśród zakonników niezwykłą cnotą, skoro wkrótce wybrano go przeorem, a niedługo potem opatem tegoż konwentu.
W 1200 roku zmarł arcybiskup Bourges. Na jego miejsce obrano św. Wilhelma. Rządy jego nie były łatwe. Najpierw naraził się królowi francuskiemu, Filipowi Augustowi, który bezceremonialnie mieszał się w sprawy Kościoła we Francji. W tym czasie we Francji południowej zastraszająco szerzył się ruch katarów, czyli albigensów, który wypowiedział bezwzględną wojnę hierarchii kościelnej i zakonom. Św. Wilhelm stanowczo zwalczał ich błędy.
Zamierzał nawet wziąć udział w krucjacie, jaką przeciwko tej niebezpiecznej, rewolucyjnej herezji ogłosił papież Innocenty III. Sterany jednak trudami św. Wilhelm zmarł 10 stycznia 1209 roku.
Liczne cuda, jakie zaczęły się dziać przy grobie metropolity, skłoniły papieża Honoriusza III, że już w roku 1218 -, a więc zaledwie w 9 lat po śmierci - uroczyście wpisał go do katalogu świętych. Ciało św. Wilhelma złożono w złotej urnie i umieszczono je za ołtarzem głównym katedry w Bourges. Relikwie te jednak zostały zniszczone w czasie rewolucji francuskiej pod koniec wieku XVIII.
Imię św. Wilhelma dosyć często spotyka się u nas na Śląsku i na Pomorzu. W Niemczech jest ono popularne.