Święta Aniela z Foligno

Wdowa, ok. 1248 - 1309
Pod tym imieniem Kościół czci na ołtarzach: 2 święte i 4 błogosławione.
Nasza błogosławiona urodziła się we Foligno ok. 1248 roku. Młodość spędziła beztrosko w zamożnej rodzinie. Wyszła szczęśliwie za mąż i została matką kilku synów. Do majątku rodziców doszedł majątek męża. Mogła więc używać wszystkich przyjemności, dostępnych w jej czasach. Korzystała też z nich w całej pełni.
Ale też nadszedł dzień łaski i opamiętania się. Kiedy miała 37 lat, pojawił się jej we śnie Św. Franciszek z Asyżu i napomniał ją surowo, by nie marnowała cennych lat życia. Po odbyciu spowiedzi generalnej nawróciła się i rozpoczęła iść zupełnie nową drogą. Wstąpiła do III Zakonu św. Franciszka i oddała się życiu pokutnemu. Dziwne są wyroki Boże! W tym samym bowiem czasie w pobliskim mieście Kortona również jako tercjarka franciszkańska wiodła pokutne życie znana tam kiedyś kobieta lekkiego życia, Małgorzata.
Dzisiaj obie mają swoje sanktuaria, do których pielgrzymi chętnie podążają - św. Małgorzata w Kortonie, bł. Aniela we Foligno.
Pan Bóg nie szczędził swojej Oblubienicy cierpień. W krótkim czasie Aniela utraciła matkę, męża i synów, zapewne w czasie epidemii, jakie wówczas zbyt często nękały ludzkie osiedla. By naśladować Chrystusa, rozdała całą swoją majętność pomiędzy ubogich i oddała się: pokucie, modlitwie i uczynkom miłosierdzia. Ostatnie lata spędziła jako rekluza, czyli jako pustelnica zupełnie odcięta od świata. Opuściła ziemię po długiej i ciężkiej chorobie 4 stycznia 1309 roku w wieku 61 lat.
Bł. Aniela z Foligno zostawiła po sobie ok. 35 pism i nieco listów, które dyktowała. Najcenniejszym z nich jest Memoriale, czyli rodzaj autobiografii.
Pisma bł. Anieli nie tylko odsłaniają tajniki jej duszy, ale wskazują drogi, po których Pan Bóg wiedzie swoich wybranych ku najwyższym szczytom chrześcijańskiej doskonałości. Dla ich głębi nazywano nawet Błogosławioną “mistrzynią teologów”. Bł. Aniela miała szczególne nabożeństwo do Przenajświętszej Trójcy. W nagrodę za to otrzymała mistyczny znak na sercu, który do dzisiaj można oglądać w relikwiarzu, w kościele Św. Franciszka z Asyżu we Foligno.
Wypadek to jedyny w hagiografii. Pisma Błogosławionej po starannym ich przejrzeniu otrzymały aprobatę kościelną już w roku 1310, a więc w rok po jej śmierci. Bł. Aniela bywa zaliczana do największych mistyczek średniowiecza. A jednak do chwały błogosławionych wyniósł ją dopiero papież Innocenty XII w 1693 roku. Krytyczne wydanie jej pism ukazało się drukiem w 1925 roku. Pochwały o naszej Błogosławionej głosili m.in.: św. Franciszek Salezy i św. Alfons Liguori.
Relikwie bł. Anieli spoczywają we Foligno w kościele Sw. Franciszka z Asyżu. W osobnym relikwiarzu jest jej serce.
W dniu 9 października 2013 r. papież Franciszek ogłosił, że Anieli przysługuje tytuł świętej - tym samym rozciągnął jej kult na cały Kościół (jest to tzw. kanonizacja równoważna).