Błogosławiona Bolesława Maria Lament

1862 - 1946
misjonarka św. Rodziny, apostołka wśród prawosławnych.
Urodziła się w Łowiczu w wielodzietnej rodzinie rzemieślniczej, jako córka Marcina i Lucji Cyganowskiej.
Po ukończeniu gimnazjum w Łowiczu uczyła się krawiectwa w Warszawie.
Początkowo prowadziła własny zakład krawiecki w Łowiczu, ale idąc za głosem sumienia w 1884 r. wstąpiła wraz z młodszą siostrą Stanisławą do Zgromadzenia Sióstr Rodziny Maryi w Warszawie, założonego przez abpa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego. Przyjęła imię zakonne Bolesława.
W zgromadzeniu ofiarnie pracowała jako nauczycielka i wychowawczyni oraz instruktorka krawiectwa w Warszawie, Petersburgu, Odessie i Symferopolu. Wyróżniała się darem modlitwy i skupienia, a nade wszystko wiernością powierzonym jej obowiązkom.
Po kilku latach pracy na terenie Rosji wstąpiła w Warszawie do III zakonu świeckiego św. Franciszka z Asyżu, założonego przez o. Honorata Koźmińskiego, i została przełożoną w parafii Warszawa-Praga. Opiekowała się również przytułkiem noclegowym.
Idąc za głosem powołania udała się w 1903 r. wraz z dwiema innymi tercjarkami do Mohylewa na Białorusi, aby pracować nad zjednoczeniem Kościoła z braćmi prawosławnymi. S. Bolesława zorganizowała w Mohylewie szkołę zawodową i prowadziła pracę wychowawczą.
W 1905 r. założyła nowe Zgromadzenie Sióstr Misjonarek św. Rodziny, którego celem była działalność ekumeniczna oraz umacnianie katolików w wierze. Śluby wieczyste złożyła 1906 r.
Przez 47 lat życia w zakonie realizowała zadania sióstr misjonarek na terenach polskich kresów wschodnich oraz w Rosji, na Ukrainie, Białorusi, Litwie, a także w Estonii i Finlandii. W pracy swej napotykała liczne, po ludzku nie do pokonania, trudności.
W 1926 r. będąc przełożoną misjonarek św. Rodziny przeniosła dom generalny zgromadzenia do Ratowa w diecezji płockiej. W 1935 r. podczas III kapituły zgromadzenia zrezygnowała z urzędu przełożonej generalnej. Przez kilka lat pracowała w Białymstoku.
Od 1941 r. przykuta była do łóżka i znosiła cierpienia paraliżu.
Zmarła 29 stycznia 1946 r. w Białymstoku i została pochowana w podziemiach kościoła w Ratowie.
Beatyfikacji dokonał Jan Paweł II w Białymstoku 5 czerwca 1991 r.
Święto patronalne przypada 29 stycznia.