2 lutego obchodzimy święto Ofiarowania Pańskiego, które u nas w Polsce lud nazwał świętem Matki Bożej Gromnicznej.
Święto Ofiarowania Pańskiego jest trzecim i ostatnim z wielkich świąt okresu Bożego Narodzenia. Ofiarowanie Jezusa w Świątyni Jerozolimskiej zamyka ten okres pełen radości, pokoju i wesela.
Każdy syn pierworodny czterdzieści dni po urodzeniu był w Świątyni w Jerozolimie ofiarowany Bogu. Rodzice składali go w ręce kapłana, a następnie "wykupywali" za symboliczną opłatą. Taką "opłatą" była para synogarlic lub gołębi.
Pobożny starzec Symeon, (któremu Duch Święty kiedyś objawił, że nie umrze, dopóki nie zobaczy Mesjasza), natchniony przez Ducha Świętego przyszedł do świątyni akurat wtedy, gdy Maryja i Józef nieśli Jezusa na ceremonię ofiarowania. Symeon trzymając na ręku Jezusa powiedział: "Teraz o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela" (Łk 2,29-32).
Uroczystość Ofiarowania Pańskiego jest jednym z najpiękniejszych świąt. Głównym motywem tego święta, który przejawia się we wszystkich tekstach i śpiewach liturgicznych jest światło.
Co to oznacza? Światło świecy, które rodzi się przy zapaleniu, rozprasza ciemności i daje jasność. To światło świecy trzymanej w naszych rękach 2 lutego oznacza Chrystusa - "Światłość prawdziwą" - jak to wyraził sprawiedliwy i bogobojny starzec Symeon.
Owym ewangelicznym Symeonem może być każdy z nas. Podobnie jak w Świątyni Jerozolimskiej, tak i dzisiaj Matka Najświętsza jest gotowa położyć Chrystusa na wyciągnięte ku Niemu ludzkie dłonie. Mimo, że to święto Pańskie, w Polsce częściej wiązane jest z osobą Najświętszej Maryi Panny.
Matka Boża pierwsza niosła to Światło do świątyni, w blasku tego Światła żyła i chroniła Je. Podczas liturgii święta Ofiarowania Pańskiego błogosławi się świece. Ich światło jest znakiem objawienia się Zbawiciela wszystkim narodom świata. Modlimy się, aby narodzony Chrystus - Światłość prawdziwa - oświecił swoim światłem nasze serca, abyśmy poprzez życie doczesne dotarli na spotkanie z Panem w wiecznej światłości.
Świeca jest również symbolem ofiary, oddawania Bogu dzień po dniu swego życia. Pan Jezus wzywa nas abyśmy wzrastali w pobożności, w dążeniu do świętości.

MATKA BOŻA GROMNICZNA

Gdy będę konający
Wiem, że przyjdziesz Prześliczna
Odpędzisz czarne wilki
Niepokalana Gromniczna.

Gdy dusza zbrukana grzechami
Jest czarna skandaliczna
To Tyś Ucieczką Grzeszników
Niepokalana Gromniczna.

Maryjo, nadziejo moja
Jak Ty jesteś Prześliczna
Ty mnie uchronisz od złego
Niepokalana Gromniczna.

Gdy będę konał z gromnicą
Ty światła będziesz liczna
Zobaczę Aniołów i Ciebie
Niepokalana Gromniczna.
                   Antoni Broński